Latest news: 
Shop
Show Posts
61
Off topic / Pagtalakay sa mga Banal na Kasulatan
« on: September 12, 2018, 08:45:27 AM »
Ang mga tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan ay maaaring maging epektibo sa pagtalakay sa mga banal na kasulatan. Iniisip ng maraming guro na ang pagtawag sa mga miyembro ng klase na magbasa ng isang talata sa banal na kasulatan ay mabuting paraan para maisali sila. Sa kasamaang-palad, maaaring hindi rin. May ilang tao na hindi mahusay magbasa at maaaring mautal sa pagsasalita. Maaaring hindi marinig ng iba pang mga miyembro ng klase ang nagbabasa.
Ang tao na pinakamadaling marinig sa klase ay ang guro, na nakatayo sa harap ng klase. Gayundin, maaaring tumigil ang mga guro sa gitna ng isang talata para magtanong o maghikayat ng talakayan. Habang binabasa ninyo ang sumusunod na halimbawa, tingnan kung makikita ninyo ang ginagawa ng guro para makahikayat ng talakayan:
Guro: “Ngayon ay tatalakayin natin ang isang bantog na kuwento, ang talinghaga ng alibughang anak. Ngunit gusto kong pag-isipan natin hindi lamang ang alibughang anak kundi pati na ang iba pang mga miyembro ng kanyang pamilya. Buksan lamang ang inyong Biblia sa Lucas 15:11, sa pahina 107 ng Bagong Tipan.” (Ang pagbibigay ng pahina ay tumutulong sa mga estudyante na maaaring hindi pamilyar sa mga banal na kasulatan.)
Matapos maghintay sa mga miyembro ng klase na mahanap ang talata, magsisimula ang guro sa pagbabasa: “‘May isang tao na may dalawang anak na lalake:
At sinabi sa kaniyang ama ng bunso, Ama, ibigay sa akin ang bahagi ng iyong kayamanang nauukol sa akin. At binahagi niya sa kanila ang kanyang pagkabuhay.’ Ngayon, ano ang ilang bagay na masasabi na natin tungkol sa pamilyang ito?” (Pansinin ang tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan.)
Estudyante: “Mukha naman pong handa ang ama na ibigay ang gusto ng bunsong anak.”
Guro: “Oo nga, ‘di ba? Karaniwan ay hindi nakukuha ng anak ang kanyang mana hangga’t hindi pa pumapanaw ang kanyang ama. Pero mukhang mapagmahal at mapagbigay ang ama. Ano pa?”
Estudyante: “Sa tingin ko po, mukhang makasarili ang bunsong anak. Malaking kahilingan iyan sa ama na buhay pa.”
Guro: “Oo nga. Mukhang sarili lang niya ang iniisip niya. Ano naman ang panganay na anak?”
Estudyante: “Napakatahimik po niya.” Natawa ang klase.
Guro: “Oo, at maaaring may sinasabi iyan tungkol sa kanyang pagkatao. Obserbahan natin iyan habang patuloy tayong nagbabasa.”
Habang binabasa ninyo ang halimbawa, ano ang napansin ninyong ginagawa ng guro para maghikayat ng talakayan? Maaari kayong gumawa ng listahan—ito ang magiging listahan at interpretasyon ninyo sa sitwasyon, kaya lahat ng sagot ninyo ay tama. Bakit? Dahil masasagot sa iba’t ibang paraan ang unang tanong sa talatang ito, at basta’t tapat ninyong sasagutin ang tanong, hindi kayo magbibigay ng maling sagot. Kung itatanong ninyo iyon sa isang klase, ganito rin ang mangyayari sa mga miyembro ng klase, na ibig sabihin ay malalaman nila kaagad na ang kanilang mga puna ay malugod na tatanggapin at tama ang kanilang isasagot.
Bukod pa rito, maaaring napansin ninyo na may ginawa ako para mag-isip kayo bago kayo nagsimulang magbasa. Isinulat ko, “Habang nagbabasa kayo, tingnan kung makikita ninyo ang ginagawa ng guro para makahikayat ng talakayan.” Ginawa ko ito dahil alam ko na matutulungan kayo nitong pag-isipan ang binabasa ninyo at maghandang makibahagi sa “talakayan” pagkatapos.
Dalawang beses ginamit ng guro sa halimbawa ang paraang ito: una nang sabihin niyang, “Gusto kong pag-isipan natin hindi lamang ang alibughang anak kundi pati na ang ibang mga miyembro ng kanyang pamilya,” at pangalawa nang sabihin niyang, “Obserbahan natin iyan habang patuloy tayong nagbabasa.” Ang dalawang mungkahi ay nagbibigay ng isang bagay na pagtutuunan ng mga miyembro para maging handa silang tumugon sa mga tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan kapag tinanong sila ng guro.
Ang paggawa nito ay tumutulong sa mga miyembro ng klase na makaugnay sa talatang binabasa. Sa halip na maupo nang tahimik, sumasabay sila sa pagbabasa at talagang pinag-iisipan ang mga talata. At kapag tapos na ang pagbabasa, handa na silang sumagot sa mga tanong. Pagkatapos ay kailangan lang ninyong tawagin sila at pasimulan ang talakayan.
Pansinin din sa ganitong uri ng talakayan na talagang nagtuturo kayo mula sa mga banal na kasulatan, hindi lamang mula sa manwal. Kahit manwal ang dapat gamitin sa paghahanda ng aralin at magandang pagkunan ng mga tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan, mga banal na kasulatan ang dapat manatiling pangunahing pinagtutuunan ng ating pagtuturo at pag-aaral.
Ang tao na pinakamadaling marinig sa klase ay ang guro, na nakatayo sa harap ng klase. Gayundin, maaaring tumigil ang mga guro sa gitna ng isang talata para magtanong o maghikayat ng talakayan. Habang binabasa ninyo ang sumusunod na halimbawa, tingnan kung makikita ninyo ang ginagawa ng guro para makahikayat ng talakayan:
Guro: “Ngayon ay tatalakayin natin ang isang bantog na kuwento, ang talinghaga ng alibughang anak. Ngunit gusto kong pag-isipan natin hindi lamang ang alibughang anak kundi pati na ang iba pang mga miyembro ng kanyang pamilya. Buksan lamang ang inyong Biblia sa Lucas 15:11, sa pahina 107 ng Bagong Tipan.” (Ang pagbibigay ng pahina ay tumutulong sa mga estudyante na maaaring hindi pamilyar sa mga banal na kasulatan.)
Matapos maghintay sa mga miyembro ng klase na mahanap ang talata, magsisimula ang guro sa pagbabasa: “‘May isang tao na may dalawang anak na lalake:
At sinabi sa kaniyang ama ng bunso, Ama, ibigay sa akin ang bahagi ng iyong kayamanang nauukol sa akin. At binahagi niya sa kanila ang kanyang pagkabuhay.’ Ngayon, ano ang ilang bagay na masasabi na natin tungkol sa pamilyang ito?” (Pansinin ang tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan.)
Estudyante: “Mukha naman pong handa ang ama na ibigay ang gusto ng bunsong anak.”
Guro: “Oo nga, ‘di ba? Karaniwan ay hindi nakukuha ng anak ang kanyang mana hangga’t hindi pa pumapanaw ang kanyang ama. Pero mukhang mapagmahal at mapagbigay ang ama. Ano pa?”
Estudyante: “Sa tingin ko po, mukhang makasarili ang bunsong anak. Malaking kahilingan iyan sa ama na buhay pa.”
Guro: “Oo nga. Mukhang sarili lang niya ang iniisip niya. Ano naman ang panganay na anak?”
Estudyante: “Napakatahimik po niya.” Natawa ang klase.
Guro: “Oo, at maaaring may sinasabi iyan tungkol sa kanyang pagkatao. Obserbahan natin iyan habang patuloy tayong nagbabasa.”
Habang binabasa ninyo ang halimbawa, ano ang napansin ninyong ginagawa ng guro para maghikayat ng talakayan? Maaari kayong gumawa ng listahan—ito ang magiging listahan at interpretasyon ninyo sa sitwasyon, kaya lahat ng sagot ninyo ay tama. Bakit? Dahil masasagot sa iba’t ibang paraan ang unang tanong sa talatang ito, at basta’t tapat ninyong sasagutin ang tanong, hindi kayo magbibigay ng maling sagot. Kung itatanong ninyo iyon sa isang klase, ganito rin ang mangyayari sa mga miyembro ng klase, na ibig sabihin ay malalaman nila kaagad na ang kanilang mga puna ay malugod na tatanggapin at tama ang kanilang isasagot.
Bukod pa rito, maaaring napansin ninyo na may ginawa ako para mag-isip kayo bago kayo nagsimulang magbasa. Isinulat ko, “Habang nagbabasa kayo, tingnan kung makikita ninyo ang ginagawa ng guro para makahikayat ng talakayan.” Ginawa ko ito dahil alam ko na matutulungan kayo nitong pag-isipan ang binabasa ninyo at maghandang makibahagi sa “talakayan” pagkatapos.
Dalawang beses ginamit ng guro sa halimbawa ang paraang ito: una nang sabihin niyang, “Gusto kong pag-isipan natin hindi lamang ang alibughang anak kundi pati na ang ibang mga miyembro ng kanyang pamilya,” at pangalawa nang sabihin niyang, “Obserbahan natin iyan habang patuloy tayong nagbabasa.” Ang dalawang mungkahi ay nagbibigay ng isang bagay na pagtutuunan ng mga miyembro para maging handa silang tumugon sa mga tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan kapag tinanong sila ng guro.
Ang paggawa nito ay tumutulong sa mga miyembro ng klase na makaugnay sa talatang binabasa. Sa halip na maupo nang tahimik, sumasabay sila sa pagbabasa at talagang pinag-iisipan ang mga talata. At kapag tapos na ang pagbabasa, handa na silang sumagot sa mga tanong. Pagkatapos ay kailangan lang ninyong tawagin sila at pasimulan ang talakayan.
Pansinin din sa ganitong uri ng talakayan na talagang nagtuturo kayo mula sa mga banal na kasulatan, hindi lamang mula sa manwal. Kahit manwal ang dapat gamitin sa paghahanda ng aralin at magandang pagkunan ng mga tanong na masasagot sa iba’t ibang paraan, mga banal na kasulatan ang dapat manatiling pangunahing pinagtutuunan ng ating pagtuturo at pag-aaral.
