konuyu ekonomi alanına taşıyalım abi...
emeklilik dünyanın her yerinde anlamını yitiriyor, ismi büyük diğer dünya ülkelerinde büyük marketlerde emekliler sabahtan akşama kadar dıt dıt barkod okutuyor süpermarket kasasında... türkiye'de en düşük emekli aylığı 10 bin lira ve şehir merkezlerindeki ortalama evlerin kira bedelleri bu civarlarda... uzun uzun konuşmaya gerek yok, dünyanın neresinde olursak olalım, finansal özgürlüğümüzü kazanmak zorundayız ama bundan önce bireysel emeklilik planlarımızı da yapmak zorundayız...
benim küçük bir çiftlik planım var, elimden hemen hemen her iş geldiği için kendi kendime yetebileceğimi ve küçük yerleşim yerlerinde çevredeki işleri de yaparak ek gelirler elde edebileceğim bir hayata sahip olabileceğimi düşünüyorum... detaylı yazmadım ama buna yakın planlarım var (ekme-biçme, hayvancılık, tadilat işleri vs.)...
(amin inşallah bir gün) finansal özgürlüğe sahip olduktan sonra affedersiniz ama öğüz gibi yatmak istemiyorum, ne kadar hareket o kadar bereket demek ve aynı zamanda bir o kadar hem zihnen hem de bedenen sağlıklı bir hayat demek benim için...
Hocam el becerisi yeteneğin olması güzel. Ben de öyle özellikler pek yok. Basit şeyleri yapabilirim ama o işleri yaparken de çok sıkılıyorum gücüm yetmiyor
Rahmetli babam hep basit işler verirdi bana.
Hep yatmak ile vakit geçmez zaten hocam mutlaka birşeyler ile meşgul olmak lazım ama para tura işlerini düşünmek istemiyorum.
Yok şuna para yeter mi yok buna para yeter mi gibi. Yoksa yan gelip yatmak pek mantıklı değil.
Benim en büyük hedefim arabaya binip önce Türkiye turu atmak.
Gezilmedik yer kalmasın istiyorum ama nasip olur mu bilmiyorum. Yaş oldu 44 ömür bitti gibi bir şey.